Ineens overvalt het me
Een intens gevoel van diepe verbinding en weten dat het goed is
Alle vervelende gebeurtenissen zijn weggevaagd
ze doen er niet meer toe
Al lang niet meer
Jij wist niet beter
Je hebt je best gedaan, meer dan dat
Want jij hebt mij gebaard
Ik ben ontsprongen uit jouw schoot
Ik zie je kwetsbaarheid
Een lief klein verwond kind
in het lichaam van een volwassen vrouw
met een ziel en een geest waar sinds kort gaten in geslagen zijn
Jij weet niet alles meer
Gelukkig weet je wel nog wie ik ben
Je huilt want je bent bang
Je wilt weg maar ‘ze’ laten je niet weg,
Het kan niet meer
Ik sla mijn armen om je heen
En troost je
Net zoals jij zo vaak met mij gedaan hebt
Moeder-dochter is nu dochter-moeder
Ik doe het met liefde
Niets is me te veel
Want ik hou van jou
Jij bent mijn moeder, je hebt mij het leven gegeven
en jouw beste beentje voorgezet
ook al heb ik dat regelmatig anders ervaren
Ondanks het verdriet vind ik het zo fijn dat ik zoveel liefde voel
Een tijdje niet gekund, een tijdje niet gewild,
een tijdje wel gewild en niet gevoeld
En nu is het er ineens, in volle kracht
Mam, ik hou van jou
Liefs
PS:
Deze blog is de derde in een reeks over allerlei processen, gevoelens en emoties rondom de dementie van mijn moeder.
Bij haar, haar partner en kinderen.
De tweede blog is: Help ik ben (g)een goede dochter!
De derde blog is: Kunnen jij en ik het verschil maken?
Ingrid Mook
op 09 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 09 Nov 2018Maja
op 09 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 09 Nov 2018Ilse
op 21 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 21 Nov 2018Hilda
op 21 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 21 Nov 2018Renée Daniëls
op 21 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 21 Nov 2018Angelina
op 22 Nov 2018Claire en Arie Seelen
op 23 Nov 2018