Het einde van het jaar nadert met rasse schreden. Wellicht ben je daardoor nog wat meer dan gebruikelijk in de vlieg- en renmodus beland. Je wilt nog graag dat ene project afronden. Je slaapkamer moet nog een nieuwe lik verf hebben. Naast alle dagelijkse dingen die je sowieso al doet wil je de perfecte echtgenote en moeder zijn. Nee zeggen tegen een hulpvraag is uit den boze. Je voelt je vermoeid, snakt naar rust en toch blijf je maar doorgaan. Meestal tegen beter weten in.
Eerlijk gezegd denk ik dat het leven van veel vrouwen er zo uitziet. Alhoewel er een lichte kentering te bespeuren valt bevinden we ons nog altijd in de ratrace van de prestatie maatschappij.
Recent kwam mij het het Bijbelverhaal over de zussen Maria en Martha ter ore. Het is een nadenker en wellicht voor jou inspirerend genoeg om het wat kalmer aan te doen.
Lijk jij op Martha of toch meer op Maria?
Jezus was tijdens zijn reis naar Jeruzalem samen met zijn volgelingen welkom in het huis van Martha. Hij sprak zijn leerlingen toe die aan zijn lippen hingen. Martha daarentegen was druk bezig. Ze had lekkere hapjes gemaakt, voldoende drinken ingeslagen en de woonkamer extra goed schoongemaakt. Ze was een bezige bij, die Martha! Ze sloofde zich uit om het haar Heer en zijn vrienden goed naar de zin te maken. Goed zeg!
Martha’s zus, Maria, was ook bij haar op bezoek. Maria was heel anders dan Martha. Zij zat, net als de discipelen, aan de voeten van Jezus en luisterde gebiologeerd naar wat hij vertelde. De ergernis van haar zus Martha groeide met de minuut.
Op een bepaald moment kan Martha zich niet meer inhouden en vraagt geïrriteerd aan Jezus om Maria aan te sporen haar te helpen.
Hieronder citeer ik hetgeen beschreven staat in Lucas 10, vers 40:
“Maar Martha was druk bezig met bedienen. Nadat zij erbij was komen staan, zei zij:
Heere, trekt U het Zich niet aan dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg toch tegen haar dat zij mij helpt.”
Jezus antwoordde en zei tegen haar: ‘Martha, Martha, u bent bezorgd en maakt u druk over veel dingen.
Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede doel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen.” (vers 41-42)
Hoe kan het anders?
Nu hoor ik je al bijna denken: ‘Wie doet het werk dan?’ Ik hanteerde deze gedachte in het verleden regelmatig, vaak vanuit slachtofferschap. Daarbij had ik eveneens de overtuiging dat niemand het beter deed als ik. Negen van de tien keer stond ik daarom als eerste in de rij opgesteld om elk klusje te klaren. Boosheid, vermoeidheid en een gevoel van ‘er geen zin meer in hebben’ waren het gevolg.
Wat had ik anders kunnen doen? Een eerste stap begint bij het onder de loep nemen van de gedachte dat alleen ik de beste prestatie lever.
Hetgeen misschien wel waar is maar zeker niet helpt om meer rust te krijgen. Ooit zei iemand tegen mij: ‘De ander doet het niet beter of slechter maar gewoonweg op zijn manier‘. Dat vond ik een echte eye-opener.
Een andere optie was uiteraard om te vragen om hulp. Dat was een dingetje. Ik vond dat ik het wel alleen kon. Misschien is het ook zo dat jij vindt dat jouw partner moet weten dat je hulp nodig hebt, toch? Inmiddels is het mij duidelijk dat Arie heel anders in elkaar zit als ik . Het is niet vanzelfsprekend dat hij mij automatisch helpt. Uiteindelijk was mijn conclusie dat hij geen helderziende is. Dus: ‘Vraag en gij zult ontvangen‘ om in Bijbelse sferen te blijven.
Een andere verwachting die ik had was dat ik onmiddellijk actie verwachtte van de ander. Het moest op mijn tempo en tijdstip. Dit werkt uiteraard ook niet. Hoe belangrijk is snelheid eigenlijk? Het gaat er toch om dat een klus geklaard is.
‘ZIJN’ versus ‘DOEN’
Natuurlijk je kunt niet alleen maar relaxen en genieten. Werk en actie zijn nodig. Het is echter belangrijk dat je een goede balans vindt tussen beiden. Dit begint met rust vanuit je hoofd en juist dat is vaak zo lastig. Althans dat is wat ik vaker hoor en zelf ook ervaren heb. Hoe vind je die rust? Het eenvoudige antwoord is door in het hier en nu te zijn. Ja maar ……, hoe doe je dat dan? Zo eenvoudig kan het niet zijn.
Ik hoor je al denken:
‘Ik kan mijn gedachten niet stoppen.
Ik kan niet stilzitten.
Ik heb alles al geprobeerd.
Ik heb ADHD.
Ik vind het gewoon leuk om hard te werken.‘
Alle bovenstaande (en andere) excuses zijn gelijk. Ze houden jou namelijk weg van verandering. Meer rust en balans beginnen met het nemen van een eerste stap en vervolgens kleine stapjes, elke dag opnieuw. Oefening baart kunst. De valkuil hierbij is dat we graag instant resultaat willen en dat kan niet. Je hebt waarschijnlijk jarenlang volgens een bepaald patroon gehandeld en geleefd. Vaak voortvloeiend uit onbewuste belemmerende overtuiging(en).
Mocht jij je enigszins lijken op Martha en wil je meer van Maria? Begin dan vandaag met het creëren van balans.
Wil je dat samen met mij doen? Vraag dan een gratis oriënterend gesprek aan!
Ik wens je veel succes,
Liefs
